Szczecinianka na Światowym Kongresie Esperantystów

Uczestniczy w nim ponad 1000 osób z ponad 50 krajów. Przewodnim tematem tegorocznego kongreu jest „sprawiedliwość językowa”. Jednak jego uczestnicy obradować będą także o innych bieżących problemach współczesnego świata, takich jak kryzys gospodarczy, ocieplanie klimatu, dostęp do edukacji itp.

Początki Esperanta w Szczecine datuje się na początek ubiegłego wieku, zaś polski klub istnieje nieprzerwanie od 1956 roku. Wg ”The World Faktbook” więcej ludzi mówi po esperancku niż w języku Islandzkim. 125 lat od swego powstania esperanto znajduje się obecnie wśród 100 najbardziej używanych języków, spośród 6.800 języków używanych w mowie na świecie. Jest 30. najbardziej używanym językiem w Wikipedii spośród 285 języków (11 luty 2013). Esperanto jest używane wśród języków wybranych przez Google, Skype, Firefox, Ubuntu i Facebook. Google Translate, dodał ostatnio ten język do swej prestiżowej listy 64 języków. Także dzisiejsze smartfony wyposażone są w esperanckie czcionki.

Esperanto jest oficjalnie nauczane w 150 uniwersytetach i innych placówkach szkolnictwa wyższego, oraz w 600 elementarnych i podstawowych szkołach w 28 krajach. Posiada bogatą literaturę składającą się z 50.000 tytułów, z nowymi wydawnictwami ukazującymi się każdego tygodnia. Prócz audycji radiowych w formie podkastów z różnych krajów, istnieje 24-godzinna radiostacja o nazwie „Muzaiko“, a także telewizja internetowa w Chinach.

Postęp esperanta był hamowany z powodu uprzedzeń oraz z powodu niewiedzy i ignorowania faktów na ten temat. Adolf Hitler i Józef Stalin prześladowali osoby mówiące esperantem. Obaj dyktatorzy zniknęli, a esperanto pozostało, rosło, ewoluowało i jest obecnie używane dla komunikacji międzynarodowej, przez tysiące osób w ponad 100 krajach świata. Światowy Związek Esperantystów jest w konsultacyjnym partnerstwie z Unesco, posiada oficjalne stosunki z Narodami Zjednoczonymi a także z Radą Europy.

W komunikacji internetowej Esperanto umożliwia neutralny i sprawiedliwy poziom dyskusji i porozumienie, popierając w ten sposób prawo do egzystencji języków mniejszości narodowych i języków tubylców, traktując wszystkie języki na równej bazie, oraz respektując kulturalną i językową różnorodność.